Max Havelaar
Koffie was vanaf het begin een van de producten die verkocht werden in de Wereldwinkels. De koffieboeren kregen daarvoor een eerlijke prijs. Maar de arbeidsomstandigheden van koffieboeren die niet aan S.O.S.Wereldhandel leverden waren slecht, net zoals de prijs die zij voor hun koffiebonen kregen. Daar moest hoognodig verbetering in komen!
In 1988 werd een succes geboekt: het keurmerk Max Havelaar ontstond en vanaf dat moment was ‘eerlijke’ koffie niet meer alleen in Wereldwinkels verkrijgbaar, maar ook in diverse supermarkten!
En om het dan maar even te vergelijken: van ‘gewone’ koffie gaat maar 5% van de opbrengst naar de koffieboeren, van de koffie met het Max Havelaar Keurmerk 33%! In 1993 volgde ook chocolade met het Max Havelaar Keurmerk, in 1995 honing en die trend zet zich gelukkig voort!
2003 was een nieuwe mijlpaal: tot dan hadden de verschillende koffiebranders die wel allemaal het Max Havelaar Keurmerk voerden hun eigen verpakking met daarop een klein keurmerkteken. Rond 1 maart 2003 startte een historische metamorfose: alle koffie-verpakkingen kregen dezelfde, herkenbare Max Havelaar uitstraling!
De nieuwe verpakking van de Max Havelaar koffie doet vermoeden dat deze koffie een merk is, het is echter een keurmerk. De verpakking wordt gebruikt door verschillende koffiebranders. De naam van de brander staat nu rechts onderaan het pak.
Alle Max Havelaar keurmerkproducten hebben één ding gemeen: het blauwgroene Keurmerk. Een merk mag slechts het Keurmerk van Max Havelaar voeren als de grondstoffen hiervoor volgens de handelsvoorwaarden van Max Havelaar zijn ingekocht.
